Pollo Crampero

Thanksgiving is een big deal hier. Niet alleen alle winkels zijn in opperste staat van paraatheid, maar ook in de media is er volop aandacht voor. Net als wij de dagen tot onze Floridavakantie aftellen, tellen ze hier de dagen tot Thanksgiving af. Op de televisie heb je het ene recept voor een turkey nog niet achter de kiezen of de volgende heeft al weer andere ideeen.

Ook de reiswereld staat rond de 26ste november volledig op zijn kop. De ene helft van de Amerikanen gaat bij de andere hekft op bezoek en omdat verwacht wordt dat er heel veel per vliegtuig zullen reizen, worden er weer chaotische taferelen op de vliegvelden verwacht. En dan moeten we nog maar hopen dat er in het noorden geen sneeuw of ijzel komt…

Ook in de parken wordt megadrukte verwacht. De Disney Crowdlevel Calender staat de hele volgende week op 10 en dat betekent ook dat sommige parken wegens overschrijding van de maximale capaciteit, zomaar gesloten kunnen worden. Even een paar attracties doen, zoals wij in de afgelopen weken op ons gemakje konden, is er dan echt niet bij.

Wij mijden deze drukke periode zelf als de pest. Vlogen we vorig jaar net na Thanksgiving om van de vrij rustige periode tussen Sinterklaas en Kerst te genieten, dit jaar zijn deze vogels net voor Thanksgiving gevlogen. En ondertussen pikken we wel lekker die gezellige sfeer, de aanbiedingen en natuurlijk het heerlijke weer in deze periode mee.

WIj brachten een bezoekje aan het nieuwe kiprestaurant Pollo Campero in Down Town Disney. We waren er rond etenstijd, dus verwachten we nogal wat drukte. Er bleek meer personeel te zijn, dan dat er klanten waren. Belgen zeggen “ je ziet er geen kat” Hollanders zien geen hond en in dit geval was er vrijwel geen kip in de tent te zien, behalve dan op het menu.  De medewerkers hadden de handen vol aan het uitleggen van het menu en van het systeem. Dat is geen goed bericht, want als het systeem van een fastfoodketen uitgelegd moet worden, is er eigenlijk iets mis. Er zijn verschillende counters, een waar je bijvoorbeeld burgers en wraps kunt bestellen en een voor de meals. Hier kan je kiezen uit vier of vijf verschillende mogelijkheden, vleugeltjes, borstjes, strips en wat er al niet meer van de kip wordt gebraden of gegrilled. Het meal wordt kennelijk geserveerd met een tortilla, maar je kunt ook verschillende sides kiezen. En die sides zijn er weer in verschillende maten…..ook voor de hele familie. Opvallend veel klanten vertrokken weer na de uitleg, zonder te bestellen. En dat is geen goed bericht….

Net nadat wij besloten hadden om maar eens een poging te wagen, werd vlak voor mijn neus een verse lading kip over de bestaande voorraad in de vitrines gekieperd. De manager stond er bij en keek er naar……Oeps, oeps oeps, kip is al een heel kwetsbaar product want voor je het weet zorgt een salmonella besmetting voor een paar dagen met zeer heftige aandrang, en dan druk ik mij voorzichtig uit. In zijn algemeenheid geldt, dat als je met voedsel omgaat, je eerst de oude voorraad opmaakt, om vervolgens aan een nieuwe partij te beginnen. Op restjes mixen staat de doodstraf. Profi’s mikken restjes weg! Ik weet het, het is maar een momentopname, maar mij verging de lust en we zagen van de bestelling af omdat we helemaal geen zin in Pollo Crampero hadden.  

Omdat wij vandaag een vervolg op de dag van gisteren hadden bedacht, verkeerden onze voeten zo mogelijk in een nog verdere staat van ontbinding dan gisteren, en omdat het na het muilezelen op de bank goed toeven is, besloten we naar Cane Island te tuffen. Daar maakte ik een heerlijk broodje kipsalade uit eigen keuken. De broodjes bruinden in de oven, we mikten er nog een handje kaas over en op de keukenrol strekten de stripjes bacon zich uit, zodat zij lekker knapperig opdroogden. Wat uitjes, tomaat en paprika deden de rest. Zo kan het ook: kip voor alledag voor iedereen!

De broodjes fietsten er lekker in en de bekers frozen lemonade die wij nog uit de vriezer visten, in combinatie met de airco die het hier net iets te cool maakt als je hem niet op tijd inregelt, zorgen er voor dat wij, zodra dit blog gereed is, met onze nieuw aangeschafte vestjes op de bank plaats nemen en behaaglijk tegen elkaar aan schurken met een bakkie oploskoffie.

De stemming in huize Teleton is, nadat we de nieuwe aanwinsten van vandaag even hebben gewogen en ruim boven de zes kilo uitkwamen (exclusief Wacky Weasels….) nog immer prima. Niemand doet ons iets, want we hebben immers, just in case, speciaal hiervoor twee lege trolleykoffertjes als handbagage meegenomen. De vooruitzichten zijn onveranderd goed; met Thanksgiving zijn we weer thuis en daar is ook niks mis mee. Voor ons geen Turkey die dag, want ik heb nu alvast enorme trek in lekkere andijviestampot, met een kuiltje jus en een balletje gehakt……