Ik heb gedurende lange tijd veel aardigheid beleefd aan het actief deelnemen aan de Fora over mijn favoriete vakantieland. Ook het lezen van blogs over Floridareizen gaf mij veel voldoening. Toch bekroop mij de laatste tijd een gevoel van verzadiging bij het lezen van en eventueel reageren op de topics en blogs. ‘Hoe is het weer volgend jaar dinsdag in Miami?’, ‘Zijn er ook koffers met knopen want ik krijg de rits zo moeilijk dicht?’ en ‘Wie weet of ze in Tallahassee opblaasbare vensterbanken verkopen?’ waren nooit mijn favoriete topics, maar ik worstelde me er blijmoedig doorheen om daarna weer met plezier aandacht te besteden aan onderwerpen die mijn belangstelling wel hadden.
Ernstig werd de verzadiging toen er op mijn favoriete Florida Forum met enige regelmaat niet te ontwijken berichten over een goedbedoeld handeltje in stickers en snoertjes verschenen. Steeds meer had ik het idee op een Rijnreisje terecht te zijn gekomen, waar de kapitein nog even een verplicht commercieel praatje houdt, voor je aan tafel mag aanschuiven. “Hoera ze zijn er weer, die fantastische Florida koelkastmagneten, profiteer er van nu het nog kan”, roeptoetert de kapitein, als het even kan drie maal daags. Omdat ze allemaal in hetzelfde schuitje zitten, jubelen passagiers en bemanning dat ze het een hele fijne aanbieding vinden, maar God hoort hen brommen.
Het aantal bloggers steeg in de afgelopen tijd enorm. Toegegeven, hierdoor steeg ook het aantal lezers van mijn eigen blog en ook daar had ik veel plezier in. Maar met de stijging van het aantal blogs, nam de afwisseling en de spanning bij het lezen helaas niet altijd toe. ongetwijfeld leggen alle bloggers hun ziel en zaligheid in hun reisverslag, de inhoud blijft voorspelbaar. We gebruiken immers allemaal min of meer dezelfde basiselementen zoals het vliegen, het eten, het slapen, het shoppen en het grote genieten in Florida. De bespreking van de zoveelste Victoria’s Secret/Chevrolet Aveo/Blooming Onion/Disney attractie/Tropische regenbui *) in een blog, werd mij te gortig.
Forummers en bloggers vormen een hechte community waar ik met plezier een aantal jaren actief deel van uit mocht maken. Maar nu, juist omdat ik er aan hecht de stemming in Huize Teleton opperbest te houden, is het voor mij tijd om te verkassen. Had ik mij, toen wij aanspraak maakten op ons zuurverdiende pensioenpotje, immers niet voorgenomen om voortaan nooit meer iets te doen waar ik geen zin in heb? En ik heb even niet zoveel zin meer in fora en blogs over Florida. Noch in de Blooming Onion, noch in blooming boops & bloomers van het secreet Victoria, laat staan in de plastic pastaprut van Martinair.
Vanaf nu voeg ik mij weer bij de categorie stille lezers van blogs en fora over Florida. Geen reacties meer, geen commentaar, geen advies, geen vragen, welkomstwoordjes en zelfs geen mening. Voor mijn columns over vakantie, fietstochtjes, verzorgingstehuizen en wat mij nog meer bezighoudt, zoek ik een beschut plekje op het internet. En om te voorkomen dat vriendelijke forumleden en trouwe volgers van mijn blog zich heel misschien zullen afvragen waar die Teleton ineens is gebleven, schrijf ik hier een laatste berichtje om te laten weten dat Lidy en ik het gelukkig prima maken en dat de stemming hier onverminderd uitstekend is. En als er niets verandert, dan blijft dat zeker zo!
Blijf braaf allemaal, houdoe en dadde ge bedankt zijt, da wittege!
*) svp doorhalen wat niet van toepassing is.