Vooruitblik

Allereerst allemaal reuze bedankt voor alle leuke reacties. Wat een warm gevoel, net alsof je in de aankomsthal op Orlando International aankomt. Je ruikt de vochtige, warme lucht als de deuren even openblijven, je hoort de peoplemover zachtjes zoemen. En dan weet je dat je bijna ‘thuis’ bent…

. En ook al schieten de Amerikanen weer in de scheuten over de zoveelste terreurpoging en zullen we ons misschien uit veiligheidsoverwegingen weer helemaal buitenstebinnen moeten keren, ons humeur krijgen ze niet kapot. Voor we het weten zijn we in full swing en draaien we de rondweg Noord op om aan een heerlijke vakantie te beginnen

Wegens een lekje is de lancering van de Discovery uitgesteld naar tenminste 3 november. Wij hadden ons al helemaal verzoend met het idee dat we de lancering voor de zoveelste keer net niet zouden kunnen bijwonen. Wij hadden niks te mopperen omdat we per slot van rekening de Atlantis dit voorjaar wel gezien hebben. Als het lekje niet al te lastig te verhelpen is, kunnen we volgende week Woensdag om even voor vier in de middag, onze tweede lancering van dit jaar bijwonen. Als je dan geen bofkont bent, dan weet ik het niet.

Kapper Jean Paul vierde deze week herfstvakantie, dus werd er niet geknipt. Dat betekent dat ik in Kissimmee weer op zoek mag naar een nieuw avontuur met een lokaal kapstertje die mij voor een paar dollar even vakkundig onder de tondeuse wil doorschuiven. Ben benieuwd of Lidy mij deze keer wel herkend als ik gekortwiekt ben. Helaas is er nu slechts drie weken beschikbaar om te recupereren…..

Van alle optredens in Epcot trekt die van Roger Hodgeson mij het meest aan. Rodger is de voormalig voorzanger van Supertramp dus dat wordt in ieder geval weer een feest van herkenning. Maar er treden ook minder bekende artiesten op en dat verrassingselement is ook wel weer leuk.

Hoewel het momenteel erg rustig is in de Orlando Area, banjeren er toch ook deze keer weer flink wat medeforummers van het Florida- en Orlandoforum en blogbekenden rond. Wellicht is er nog gelegenheid voor wat lotgenotencontact. Rick en Mandy zijn er al, net als de familie Snoeij  en Daniëlle en Sander. De familie Hofman vertrekt ook maandag vanaf Zaventem, maar zij vliegen via Chicago. Edwin en Lisa  bloggen ook, zij vertrekken ook maandag maar blijven eerst een poosje in New York. Op Cane Island krijgen we gezelschap van Dianne, Vincent en de kleine Thijs en de firsttimers Roberto en Wendy. Tot slot vliegen Natasja en John op maandag via Washington naar Amsterdam en de kans bestaat dat we ze op het vliegveld nog tegen het lijf lopen, zeker als ze ook met United vliegen.

Wij waren in de VS toen O.J. Simpson met de Bronco urenlang op de tv was en ook toen hij veroordeeld werd. Wij waren bij een van de laatste rally’s van Barrack Obama voor hij de presidentsverkiezingen won. Zullen we er nu getuige van zijn dat de Democraten de verkiezingen voor de Senaat verliezen? Het ziet er niet best voor ze uit. We waren in Florida   toen het luchtverkeer naar Europa vrijwel stil viel vanwege de IJslandse Vulkaan. Kortom, we hebben ons nog nooit verveeld en ook deze keer hopen we op min of meer onschuldige akkefietjes ter plekke, want die helpen enorm voor een interessant blog.

Natuurlijk zijn we ook benieuwd naar de Staat der Nederlanden als wij terugkomen. Bestaat Telfort nog of heeft Youp het bedrijf in één klap weggevaagd? Bestaat Europa eigenlijk nog wel, betalen we nog met de euro en zijn we nog wel met pensioen of moeten we gelijk een baantje gaan zoeken? Heeft Jan Smit een nazaat en is Eva nog bij Bram? Redt Rutte het en is hij eind november nog steeds dikke maatjes met Maxime en Geert? Hebben we een Koning Willem of doen we het nog een poosje met goeie ouwe Trix?

De komende weken boeit het ons even niet, nauwelijks Nieuwsuur, DWDD en al helemaal geen Pownieuws. Wij verheugen ons op Leno en Letterman en het moet in Europa wel heel bar en boos zijn, willen de Amerikaanse media er over berichten. Wat er hier ook gebeurt; wij weten van niks, we hebben het niet geweten en eigenlijk willen we het ook niet weten.

Op tafel ligt een mooi mapje met reisbescheiden. Tickets, vouchers, iternaries en twee paspoorten met foto’s waarop wij volgens de regels der Nederlandsche Staat onherkenbaar zijn. Gelukkig hebben we de vingerafdrukken nog! Twee lege koffers staan verlangend gereed om morgenochtend gevuld te worden. Vanwege een fikse verkoudheid is een extra voorraad Tempo, Fisherman’s Friend, Otrivin en Hibitane ingeslagen. De koffiebruine Franse Mademoisselle trappelt van ongeduld om ons naar Bruxelles te transporteren.

Bij de gedachte aan die heerlijke Belze frituur die ons morgen in de hoofdstraat van Diegem wacht, loopt ons het water  ons nu al in de bek maar vanavond doen wij het nog even op Moeders huisgemaakte soep met dikbelegde bruine boterhammen met kaas en pepersalami, omdat de koelkast nu eenmaal leeg moet. Wij vonden nog twee diepgevroren Aldi appelpunten voor bij de koffie vanavond zodat wij vannacht, als we er om drie uur even uit moeten om de klokken in de winterstand te zetten, geen honger zullen hebben.

En morgen? Morgen dan maken wij ons op z’n elfendertigst klaar voor vertrek naar het Ibis. De stemming is, zoals altoos uitstekend en wij hopen dat dit nog steeds zo is, als wij ons vanuit het verre Florida weer bij jullie melden. Tot dan!